مخمس بر غزل غیر منقوطه ( بدون نقطه )
حضرت ابوالمعانی میرزا عبدالقادر بیدل (رحمت الله علیه)
************
اصــــــــــل آدم اگــــــــــــــر روا گردد
گــــــــرد صحـــــــرا و روح سوا گردد
همـــــــــه واحــــــد و اهـــــورا گردد
دل اگـــــــــر محــــــــو مــــدعا گردد
درد در کـــــــام مــــــــــــــا دوا گردد
*****
هوس و حرص اگــــــر رسـد در کام
سر ســـــــردار اگــــــر رسد در کام
رم آهـــــــــــــو اگــــــر رسد در کام
طعمـــــــه درد اگــــــر رسد درکام
هــــــر مگس همســـــر هما گردد
*****
سُــــــر اســـــــــــــرار ســــرهء او را
عالـــــــــــــــم روح و مهــــــرهء او را
کـــوه و صحـــــــــــــــــرا و درهء او را
محــــــــو اســـــــــــرارطـــــرهء او را
رگ گـــــل دام مـدعـــــــــــــــا گردد
*****
همـــــه در همهمه و حرص وهوس
سر و ســـــــودا اصول حرص هوس
صارم هــم در هوا و حرص و هوس
گر سگالــــــــد وداع حرص و هوس
گــــــــــره دل گهـــــــــــــــر ادا گردد
*****
گر رسد هــــــر که در مواصل وهم
مـــــــگر امـــــلاک در صلاصل وهم
گل آمــــــــــــاس گردد حاصل وهم
گسلد گـــــــر هوس سلاس وهم
کوه و صحــــــــــــرا همه هوا گردد
*****
که رسد در هـــــــــوا مصرع سرو
در کمــــــــال دعــــــا مصرع سرو
رســــــــم دارد گــواه مصرع سرو
محو گــــــــردد سواد مصرع سرو
مـــّد آهـــــــــم اگـــر رســــا گردد
*****
ســـــــــــــــر حکام عصر درد آلود
هــــــم دل و، هم طحال درد آلود
ســـــر مولــــــــو، گــــــرا درد آلود
ما و احـــــــــــــــــــرام آه درد آلود
هــــــــــم هوا گــــرد را عصا گردد
*****
در اســـــــــــرار وهــم سُر حواس
مرگ را عــــــــــــرصهء دگر مواس
رســــــــدم محمل طلسم رواس
دل آســوده کــــــو؟ مگر وسواس
گـــــــــــــــــره آرد که دام ما گردد
*****
طـــــرح محمــــــود وصال بیدل ما
سحــــــــــــــــر دارد دوال بیدل ما
عرصــــــــــهء ماه و سال بیدل ما
در طلوع کمـــــــــــــــــال بیدل ما
ماه در هالـــــــــــــهء سهـــا گردد
*****
احمد محمود امپراطور
