Tövbe
Ey çalgýcý,
þu gazeli oku:
Ben sevgiliden geçtim, de.
Gülden, dikenden geçtim,
tövbe ettim, de.
Bir gün sarhoþtum,
bir gün þöyle böyle.
Ýkisinden de yudum elimi.
Baktým na buraya kadar tövbenin içindeyim,
dedim tövbelerime tövbe.
Bu köyün þarapçýsý hani nerede?
Çabuk þu þaðraðý doldursun.
Ar da neymiþ,
namus da ne?
Körkütük olmuþum, körkütük iþte,
sýcaða, soðuða tövbe etmiþim,
yaþa, kuruya tövbe.
Gel çalgýcý, gel,
ben yolumdan çýkmýþým bikere.
Sen bilirsin yolunu,
al çalgýyý, vur tele.
Gönlüm benim paramparça.
Bir çare derdime, bir çare.
Göster kendini, çýk ortaya,
gecemizi aydýnlat.
Çok karanlýk, çok.
Mevlana Celaleddin Rumi