Eðer…
Gönlünü dünya gamýndan ayýrabilirsen eðer,
ölümsüzlük baðýnda safa sürme imkânýn vardýr.
riyazet suyu ile yýkanýrsan eðer,
gönül kirlerini temizleme imkânýn vardýr.
nefsanî istek menzilinden bir kaç adým ilerlersen eðer,
þeref ve ululuk haremine konabilme imkânýn vardýr.
bu aþaðýlýk toprak dünyayý mekân edinmezsen eðer,
yücelerin yücesinde kendine yer edinme imkânýn vardýr.
yalnýz baþýna oturup düþüncelere dalarsan eðer,
geçmiþ hatalarýný anlayýp, düzeltme imkânýn vardýr.
þu alçak nefsinle savaþabilirsen eðer,
Rüstem gibi kahraman olma imkânýn vardýr.
aþk derdine tutulup, yüce Allah’a âþýk olursan eðer,
belâlara katlanýp, huzura kavuþma imkânýn vardýr.
bu dünyada “niçin, neden” dikenliðinden kurtulabilirsen eðer,
Yaradan’a kavuþup, dünyadayken cenneti yaþama imkânýn vardýr.
(Divân-ý Kebîr, Gazel, I, 959)
