Ýsyan Etmiþim
Men on þeb-i siyâhem kez mâh hýþm kerdem
Men on gedâ-yý ûrem kez þâh hýþm kerdem
Aya öfkelenmiþim ben,
iþte böyle kapkaranlýk bir gece olmuþum.
Padiþaha kýzmýþým,
çýrýlçýplak bir yoksul olmuþum.
Güzeller sýltaný gel demiþ,
evine çaðýrmýþ beni.
Ben bir yolunu bulmuþum,
yola baþ kaldýrmýþým.
Sevgilim baþ çeker, naz ederse,
gamlara atar, kararsýz korsa beni,
bir kez olsun ah demem, inad için.
Ah’a da kýzmýþým ben.
Bir bakarsýn altýnla aldatýrlar beni o.
Bir bakarsýn þanla þerefle aldatýrlar beni.
Oysa altýn falan istemiþ deðilim ondan,
þanla þerefe hele çoktan boþ vermiþim.
Ben bir demirim,
mýknatýstan kaçýyorum.
Bir saman çöpüyüm ben,
mýknatýslara yan çizmiþim.
Ben öyle bir zerreyim ki,
bütün âleme isyan etmiþim.
Havaya, topraða isyan etmiþim,
Ateþe, suya isyan etmiþim.
Altý yöne isyan etmiþim.
Beþ duyuya isyan etmiþim.
Hava, toprak, ateþ, su da neymiþ ki,
altý yön de neymiþ,
beþ duyu da ne.
Benim için hiç bir þey umurumda deðil.
Mevlana Celaleddin Rumi