بده آن باده به ما باده به ما اولیتر – مولانا جلال الدین محمد بلخی
بده آن باده به ما باده به ما اولیتر هر چه خواهی بکنی لیک وفا اولیتر سر مردان چه کند خوبتر از سجده تو مسجد عیسی ز جان سقف سما اولیتر یک فسون خوان صنما در دل مجنون بردم غنج‌های چو صبی را نه صبا اولیتر عقل را قبله کند آنک جمال تو ندید در کف کور ز قندیل عطا اولیتر تو عطا می ده و از چرخ ندا می‌آید که ز دریا و ز خورشید عطا اولیتر لطف‌ها کرده‌ای امروز دو تا کن آن را چونک در چنگ نیایی تو دوتا اولیتر چونک خورشید برآید بگریزد سرما هر کی سردست از او پشت و قفا اولیتر تا بدیدم چمنت ز آب و گیا ببریدم آن ستورست که در آب و گیا اولیتر سادگی را ببرد گر چه سخن نقش خوشست بر رخ آینه از نقش صفا اولیتر صورت کون تویی... »
