مخمس برغزلِ ابوالمعانی بیدل
محمد نعیم
۱۶ / ۱۱ / ۲۰۱۰
آلمان
***
دردلِ شـمس و قـمـرپیـمانـه ،نـشکست و نریخت
تـا زمیـن درگردش آمـد خانـه،نـشکست ونریخت
خُم بـه جوش آمد ولی مـیخانه نـشکست ونریخت
اشـکِ ازمـژگان درین ویرانه نـشکست ونریخت
خوشه خُشکی داشت اینجا دانه نشکست ونریخت
****
بـا چنـیـن طــرزِجـفــایـت ازقـدیــم دل آشنـاسـت
آتــشِ هـجــرانِ جـانـان، خــانـۀ دل را بــلاســت
دردِ عشقـت راعلاجـش گـفـته بودم بـی دواسـت
بــاعــثِ هــرگــریـه و فـریـاد لُـطفِ آشـــناسـت
شیشه وصهبــای ما بیــگانه نـشکست و نریخـت
****
عــشق آخــربـرزُلیــخا، چـهـره اش زیــبــا نـکرد
کُــرتـۀ یـوسـف مـگــر، یـعـقـوب را بـیـنـا نــکرد
تـوبـه کــرد و لـیــک امـا تــرکِ ایـن دنـیــا نکرد
سعـی ســرچـنــگِ مـلامـت چـــارۀ ســـودا نـکرد
موی ازمجنـون به چندین شانـه نشکست ونـریخت
****
بــــازجـوشِ محـفـلــت آرایــش سـرشــارداشـــت
رقـص ومستــی وطـرب هنـگامـۀ بـسیـا رداشـت
زاهــد هــرســوگــفـتگـو بـا دلـبــرو دلـدار داشت
مـجـلـسِ مـی شـیـشـه وپـــیــمــانــۀ بــسیـارداشت
هیـچ کس چون مُحتـسب مستـانه نشکست ونریخـت
****
غــــیـرِ او ایــدل پـــریــروی نــخــواهــی یـافـتـن
درمـیـــانِ قـــامــتــش مــوی نــخـــواهـی یـافـتــن
هــیـچ فــرهــادِ ســرِکـــوی نـــخــواهــی یــافـتــن
تـا ابــد درخـــاک اگـــرجـــوی نـخـواهــی یافـتـن
آن قـدح کــزبازیِ طـفـلانـه نـشکست و نــریـخـت
****
مُـــرغِ دل تـــا یـک سخن ازشوخِ بـی پروا شنیـد
ازبـــرم پـــروازکـــرد و یـکــدمــی سویـــم نـدیــد
جوهر) ازدردِ فراقـش روزوشـب درخون تپیـد )
ما تــــم امــروز دیــــد و نـوحـــۀ فـــردا شـــنــیــد
اشکِ مـا (بیدل) بـه هیچ افسانـه نـشکست ونریـخـت
محمد نعیم از المان
