سبز خسرو گلسرخی

ای کاش
هزار تیغ ِ برهنه
بر اندوه تو می نشست
تا بتوانم
بشارتِ روشنی فردا را
بر فراز پلک هایت
نگاه کنم …
*
اینک
صدایِ آن یار ِ بی دریغ
گل می کند
در سبزترین سکوت
و گلهایِ هرزه را
در بارش ِ مداوم خویش
دِرو می کند …
*
جنگل
در اندیشه های سبز ِ تو
جاری ست …
خسرو گلسرخی