آب حیات ما ز شراب شبانه است – صائب تبریزی
آب حیات ما ز شراب شبانه است عیش مدام، زندگی جاودانه است عاشق کجا به فکر سرانجام خانه است؟ پروانه را همین …
آب حیات شبنم آن روی چون گل است – صائب تبریزی
آب حیات شبنم آن روی چون گل است عنبر خمیر مایه آن زلف و کاکل است یک چشم پر خمار به از …
آب در دیده پیمانه می می آید – صائب تبریزی
آب در دیده پیمانه می می آید این چه شورست که از کوچه نی می آید نفس عیسوی از سینه خم می …
آب حیوان زند آب در میخانه ما – صائب تبریزی
آب حیوان زند آب در میخانه ما می گزد خضر لب از حسرت پیمانه ما از سر شیشه اگر پنبه بگیرد ساقی …
آب حیوان دید لعلت را و ایمان تازه کرد – صائب تبریزی
آب حیوان دید لعلت را و ایمان تازه کرد از دهان موج بیتابانه صد خمیازه کرد از پریشان گردی گلشن زهم پاشیده …
آب خضر و می شبانه یکی است – صائب تبریزی
آب خضر و می شبانه یکی است مستی و عمر جاودانه یکی است بر دل ماست چشم، خوبان را صد کماندار را …
آب حیوان من نهان در ظلمت شب دیده ام – صائب تبریزی
آب حیوان من نهان در ظلمت شب دیده ام نور بیداری همین در چشم کوکب دیده ام گر بگویم خواب شیرین تلخ …
آب خوب است لب خشکی ازو تر گردد – صائب تبریزی
آب خوب است لب خشکی ازو تر گردد گره دل شود آن قطره که گوهر گردد خار پیراهن ماهی است به اندازه …
آب شد بس که در آتشکده دل پیکان – صائب تبریزی
آب شد بس که در آتشکده دل پیکان دل مجنون مرا گشت سلاسل پیکان صحبت راست روان بال و پر توفیق است …
آب را بر باد ده، در چشم آتش خاک زن – صائب تبریزی
آب را بر باد ده، در چشم آتش خاک زن فرد شو چون مهر تابان خیمه بر افلاک زن تا به کی …
آب گردد می گلرنگ ز رنگ آلش – صائب تبریزی
آب گردد می گلرنگ ز رنگ آلش دیده آینه پرخون شود ازتمثالش شبنم از پرتو خورشید بلندی گیرد به فلک می رسد …
آب شد دل تا به آن شیرین شمایل راه برد – صائب تبریزی
آب شد دل تا به آن شیرین شمایل راه برد خواب در ره کی کند هر کس به منزل راه برد؟ دیدن …
آب کن در شیشه ساقی گر شراب صاف نیست – صائب تبریزی
آب کن در شیشه ساقی گر شراب صاف نیست کشتی ما را به خشکی بستن از انصاف نیست می توانست از زر …
آب و رنگ حسن بیش از خانه زین می شود – صائب تبریزی
آب و رنگ حسن بیش از خانه زین می شود در نگین دان دانه یاقوت رنگین می شود می شود ناز و …
آب گوهر از تهی چشمان نمی شوید غبار – صائب تبریزی
آب گوهر از تهی چشمان نمی شوید غبار نقش، جوی خشک باشد در عقیق آبدار هست در دست فلاخن نبض سر گردانیم …
ابروی او نرفت ز مد نظر مرا – صائب تبریزی
ابروی او نرفت ز مد نظر مرا در زیر تیغ، زندگی آمد بسر مرا دارم چو شمع گردنی از موم نرمتر تیغ …
ابر بهار سینه به گلزار می زند – صائب تبریزی
ابر بهار سینه به گلزار می زند خون شفق علم ز سر خار می زند زودا که خونچکان شود از خار انتقام …
ابر بهار گلشن رخسار، آینه است – صائب تبریزی
ابر بهار گلشن رخسار، آینه است آتش فروز شعله دیدار، آینه است از دل توان به انجمن حسن راه برد سنگ نشان …
ابر رحمت با دل و دست گهربار آمده است – صائب تبریزی
ابر رحمت با دل و دست گهربار آمده است چشم پل روشن، که آب امسال سرشار آمده است می زند جوش پریزاد …
ابر مظلم تیره گرداند جهان را در دمی – صائب تبریزی
ابر مظلم تیره گرداند جهان را در دمی یک ترشرو تلخ سازد عیش را بر عالمی شبنمی بر دامن گلهای بی خارست …
آبرو رامی برد از چهره اظهار طمع – صائب تبریزی
آبرو رامی برد از چهره اظهار طمع ابر آب روی مردان است گفتار طمع خواری روی زمین خاری است از دیوار او …
آبروی حسن از مژگان نمناک من است – صائب تبریزی
آبروی حسن از مژگان نمناک من است صیقل آیینه رویان دیده پاک من است از نگاه آشنایی می توان کشتن مرا حلقه …
آبروی کعبه گر از چشمه زمزم بود – صائب تبریزی
آبروی کعبه گر از چشمه زمزم بود کعبه دل را صفا از دیده پرنم بود از خودآرا، دست بر دنیا فشاندن مشکل …
آتش از خشکی مغزم به دماغ افتاده است – صائب تبریزی
آتش از خشکی مغزم به دماغ افتاده است برق در خانه ام از نور چراغ افتاده است نیشتر می شکند در جگرم …
آبها آیینه سرو خرامان تواند – صائب تبریزی
آبها آیینه سرو خرامان تواند بادها مشاطه زلف پریشان تواند رعدها آوازه احسان عالمگیر تو ابرها چتر پریزاد سلیمان تواند شاخ گلها …
آتش به خرمن از گل باغی ندیده ای – صائب تبریزی
آتش به خرمن از گل باغی ندیده ای جوش جنون ز چشمه داغی ندیده ای پروانه وار سیلی آتش نخورده ای در …
آتش افروز شکر شیرینی پیغام توست – صائب تبریزی
آتش افروز شکر شیرینی پیغام توست زخم پیرای ملاحت تلخی دشنام توست سبزه ای کز آتش یاقوت فرسای کلیم می زند جوش …
آتش عشق تو چون زبانه برآرد – صائب تبریزی
آتش عشق تو چون زبانه برآرد از دل سنگ آه عاشقانه برآرد تا به یکی بوسه خوش کند دل عاشق زان دهن …
آتش به دل از گرمی این مرحله دارم – صائب تبریزی
آتش به دل از گرمی این مرحله دارم پا بر سر گنج گهر از آبله دارم آتش به زر اینجا نفروشند و …
آتش به مغزم از می احمر گرفته است – صائب تبریزی
آتش به مغزم از می احمر گرفته است این پنبه از فروغ گهر درگرفته است آتش ز اشک در مژه تر گرفته …
آتش خشم به یاقوت مدارا چه کند؟ – صائب تبریزی
آتش خشم به یاقوت مدارا چه کند؟ تندی سیل به همواری دریا چه کند؟ بی مددکاری دل دست دعا بیکارست تیشه بی …
آتش کباب کرده یاقوت آن لب است – صائب تبریزی
آتش کباب کرده یاقوت آن لب است چشم سهیل در پی آن سیب غبغب است ای خضر چند تیر به تاریکی افکنی؟ …
آتش قافله ما دل روشن باشد – صائب تبریزی
آتش قافله ما دل روشن باشد گرد ما سرمه بیداری رهزن باشد حسن هرجا که بود در نظر من باشد مهر را …
آتش لعل از رخت در عرق شرم مرد – صائب تبریزی
آتش لعل از رخت در عرق شرم مرد سیب زنخدان تو دست ز خورشید برد نقش شب وروز ما با مه وخور …
آتشم در جگر از چهره گلرنگ زده است – صائب تبریزی
آتشم در جگر از چهره گلرنگ زده است لب لعلش به کبابم نمک سنگ زده است شیشه ام می شکند در جگر …
اتفاق دوستان با هم دعای جوشن است – صائب تبریزی
اتفاق دوستان با هم دعای جوشن است سختی از دوران نبیند دانه تا در خرمن است سازگاری پیشه کن با مردم ناسازگار …
آتشین رویی که شد آیینه دل آب ازو – صائب تبریزی
آتشین رویی که شد آیینه دل آب ازو مرکز پرگار حیرت می شود سیماب ازو نامسلمانی که تسبیح مرا زنار کرد چون …
آتشین شد چهره خاک ازمی گلرنگ عشق – صائب تبریزی
آتشین شد چهره خاک ازمی گلرنگ عشق چرخ شد خاکستری ازآتش بی رنگ عشق می نماید چون گل خورشید ازآب روان چهره …
آرد به وجد سوختگان را نوای من – صائب تبریزی
آرد به وجد سوختگان را نوای من مردافکن است باده مردآزمای من دلهای خامسوز چه داند که چون کباب خون می چکد …
اثر آه و فغان را در دل خرم نمی باشد – صائب تبریزی
اثر آه و فغان را در دل خرم نمی باشد نپیچد ناله در هر دل که کوه غم نمی باشد فریب عشرت …
اثر ز غنچه درین گلستان نمی بینم – صائب تبریزی
اثر ز غنچه درین گلستان نمی بینم فغان که اهل دلی در میان نمی بینم چه زهر بود که چشم ستاره ریخت …
آرزو چند به هر سوی کشاند ما را؟ – صائب تبریزی
آرزو چند به هر سوی کشاند ما را؟ این سگ هرزه مرس چند دواند ما را؟ نخل ما را ثمری نیست به …
اجل چه کار به جانهای با کمال کند – صائب تبریزی
اجل چه کار به جانهای با کمال کند چرا ملاحظه خورشید از زوال کند ز گل برید چو شبنم به آفتاب رسید …
اثر ز همت مستانه در شراب نماند – صائب تبریزی
اثر ز همت مستانه در شراب نماند فغان که در گهر شاهوارآب نماند زبس که شیرمراکرداین ستمگر خون ز روزگار امیدم به …
آخر حسن تو از خط به از آغاز شده است – صائب تبریزی
آخر حسن تو از خط به از آغاز شده است که ز هر حلقه، در باغ نوی باز شده است جوهر از …
احوال دل ز دیده خونبار روشن است – صائب تبریزی
احوال دل ز دیده خونبار روشن است حال درون خانه نمایان ز روزن است روشندلان همیشه سفر در وطن کنند استاده است …
احاطه کرد خط آن آفتاب تابان را – صائب تبریزی
احاطه کرد خط آن آفتاب تابان را گرفت خیل پری در میان سلیمان را شکار هاله بود ماه و آن خط مشکین …
ادب گذشته بر روی یکدیگر دستم – صائب تبریزی
ادب گذشته بر روی یکدیگر دستم وگرنه همچو صدف نیست بی گهر دستم تهی شود به لبم نارسیده رطل گران ز بس …
آدمی پیر چو شد حرص جوان می گردد – صائب تبریزی
آدمی پیر چو شد حرص جوان می گردد خواب در وقت سحرگاه گران می گردد آسمان در حرکت از نظر روشن ماست …
آدم نه ای و روضه رضوانت آرزوست – صائب تبریزی
آدم نه ای و روضه رضوانت آرزوست خاتم نه ای و دست سلیمانت آرزوست زنهار سر مپیچ ز چوگان حکم او چون …
آدمی را نیست خصمی چون جمال خویشتن – صائب تبریزی
آدمی را نیست خصمی چون جمال خویشتن حلقه فتراک طاوس است بال خویشتن این کهنسالان که می دزدند سال خویشتن کهنه دزدانند …
آرام را خرام تو آتش عنان کند – صائب تبریزی
آرام را خرام تو آتش عنان کند آیینه را حجاب تو آب روان کند بی درد بلبلی که در ایام جوش گل …
از ان سرو از درختان سرفرازی بیشتر دارد – صائب تبریزی
از ان سرو از درختان سرفرازی بیشتر دارد که با دست تهی صد بینوا را زیر پا دارد به کیش مردم بیدار …
آرزو بسیار و آهم در دل درویش نیست – صائب تبریزی
آرزو بسیار و آهم در دل درویش نیست دشت پر نخجیر و یک ناوک مرا در کیش نیست خانه اهل تعلق شاهراه …
ارگ چه سیل فنا برد هر چه بود مرا – صائب تبریزی
ارگ چه سیل فنا برد هر چه بود مرا ز بحر کرد کرم خلعت وجود مرا ز بند وصل لباسی مرا برون …
آرزو در دل بسوزان، عود در مجمر گذار – صائب تبریزی
آرزو در دل بسوزان، عود در مجمر گذار خاک بر لب مال لب رابر لب کوثر گذر قطره خود رادرین دریا چوگوهرساختی …
از ان گلشن دل گستاخ من گل چیده می آید – صائب تبریزی
از ان گلشن دل گستاخ من گل چیده می آید که چشم باغبان آنجا زخود پوشیده می آید دل از گستاخی من …
از اشک بلبل است رگ تلخی گلاب – صائب تبریزی
از اشک بلبل است رگ تلخی گلاب نادان کند حواله ز غفلت به آفتاب از روی آتشین تو دل آب می شود …
از انقلاب دهر نیفتم ز اعتبار – صائب تبریزی
از انقلاب دهر نیفتم ز اعتبار گرد یتیمی گهرم، چون شوم غبار چون سرو نیست بی ثمری بار خاطرم کج می کنم …
از آب زندگی به شراب التفات کن – صائب تبریزی
از آب زندگی به شراب التفات کن از طول عمر صلح به عرض حیات کن دست و دل گشاده عنانگیر دولت است …