Year: 2014
از چه و زندان برآمد هر که روح از تن شناخت – صائب تبریزی
از چه و زندان برآمد هر که روح از تن شناخت شد عزیز آن کس که یوسف را ز پیراهن شناخت رخنه دل کرد بر…
از دور باش کی حذر اغیار می کند – صائب تبریزی
از دور باش کی حذر اغیار می کند گلچین کجا ملاحظه از خار می کند سیراب اگر شود جگر تشنه از سراب کوثر علاج تشنه…
از طوطی من روی سخن رنگ برآورد – صائب تبریزی
از طوطی من روی سخن رنگ برآورد این آینه را حرف من از زنگ برآورد از ننگ طمع نام نبود اهل سخن را این طایفه…
با هر که شکوه از دل افگار می بریم – صائب تبریزی
با هر که شکوه از دل افگار می بریم مجروح را به سیر نمکزار می بریم منت بود بر آینه صاف ما گران از بخت…
باریکتر چرا نشوم از میان دوست؟ – صائب تبریزی
باریکتر چرا نشوم از میان دوست؟ می بایدم گذشت ز تنگ دهان دوست هر کوچه کهکشانی و هر خانه مشرقی است از فیض آفتاب ثریا…
به مستی آه خون آلود از دل بیشتر خیزد – صائب تبریزی
به مستی آه خون آلود از دل بیشتر خیزد که خونبارست هر ابری که از دامان تر خیزد به آهی می تواند خواست عذر نارساییها…
بیش ازین آتش مزن در عالم ای جان کسی – صائب تبریزی
بیش ازین آتش مزن در عالم ای جان کسی رحم کن بر تشنگان ای آب حیوان کسی می زند بحر از لب خشک صدف موج…
تا خط از لعل گهربار تو سر بر زده است – صائب تبریزی
تا خط از لعل گهربار تو سر بر زده است رشته آهی که سر از دل گوهر زده است خال گستاخ تو چون لاله جگر…
چرا از سینه ای آه سحر بیرون نمی آیی؟ – صائب تبریزی
چرا از سینه ای آه سحر بیرون نمی آیی؟ سبک چون تیغ ازین زیر سپر بیرون نمی آیی؟ نمی سازند تاج پادشاهان پایتخت تو ز…
چون آفتاب هر کس روشن ضمیر باشد – صائب تبریزی
چون آفتاب هر کس روشن ضمیر باشد ذرات عالم اورا فرمان پذیرباشد نقش مرادعالم در خانه اش زند موج آن را که بالش از خشت…
در حریم سینه عشاق، غم نامحرم است – صائب تبریزی
در حریم سینه عشاق، غم نامحرم است در نزاکت خانه آیینه، دم نامحرم است باده روحانیان را ساغری در کار نیست در خرابات محبت جام…
دوربین خونین جگر از نظم احوال خودست – صائب تبریزی
دوربین خونین جگر از نظم احوال خودست روز و شب طاوس لرزان بر پر و بال خودست شیشه ای کز طاق افتد بشکند، چون آسمان…
دل پر آرزو خالی زشور و شر نمی باشد – صائب تبریزی
دل پر آرزو خالی زشور و شر نمی باشد که گوش امن در دریای بی لنگر نمی باشد تو از کوتاه بینی ها اجل را…
در فشار دل، سر دست نگارین ظالم است – صائب تبریزی
در فشار دل، سر دست نگارین ظالم است در هلاک بیگناهان تیغ خونین ظالم است گر چه از زنگار خط تیغ نگاهش کند شد همچنان…
زبان شکوه فرسودی ز چرخ بیوفا دارم – صائب تبریزی
زبان شکوه فرسودی ز چرخ بیوفا دارم دلی در گرد کلفت چون چراغ آسیا دارم شکایت می کنم از یار و امید وفا دارم به…
ز دام سوختگان عشق را رهایی نیست – صائب تبریزی
ز دام سوختگان عشق را رهایی نیست ز لفظ، معنی بیگانه را جدایی نیست درین زمانه چنان راه فیض مسدوست که از شکاف دل امید…
رحمت گرفته روی ز گرد گناه ما – صائب تبریزی
رحمت گرفته روی ز گرد گناه ما آیینه تیره روز ز روی سیاه ما هر قطره ای که در صدف ابر رحمت است چون مهره…
سیاه روی عقیق از جدایی یمن است – صائب تبریزی
سیاه روی عقیق از جدایی یمن است کبود چهره یوسف ز دوری وطن است ز پرتو دل روشن چو شمع در فانوس همیشه خلوت من…
غم دنیا نبود در دل دیوانه من – صائب تبریزی
غم دنیا نبود در دل دیوانه من دیو را راه نباشد به پریخانه من من و سیری ز عقیق لب خوبان، هیهات خشکتر می شود…
غافل ز حال عاشق خونین جگر مباش – صائب تبریزی
غافل ز حال عاشق خونین جگر مباش مغرور حسن پا به رکاب اینقدر مباش هرگاه بهله را به کمر آشنا کنی از دست کار رفته…
عتاب و لطف می گردد ز ابروی بتان پیدا – صائب تبریزی
عتاب و لطف می گردد ز ابروی بتان پیدا که باشد قوت بازوی هر کس از کمان پیدا چو تار از گوهر و جوهر ز…
مرا خرسندی از سامان دنیا محتشم دارد – صائب تبریزی
مرا خرسندی از سامان دنیا محتشم دارد دل خرسند هر کس دارد از دنیا چه غم دارد؟ نمی گردد به خاطر هیچ کس را فکر…
که را به گوشه گلخن کشیده اند امروز؟ – صائب تبریزی
که را به گوشه گلخن کشیده اند امروز؟ که شعله ها همه گردن کشیده اند امروز ز بخیه زخم کهن پاره می کند زنجیر کدام…
کعبه مقصود را در نقطه دل یافتم – صائب تبریزی
کعبه مقصود را در نقطه دل یافتم چون ز خود بیرون روم اکنون که منزل یافتم گوشه ای و توشه ای می خواستم از روزگار…
می در پیاله کن که گل و لاله می رود – صائب تبریزی
می در پیاله کن که گل و لاله می رود این کاروان چو شعله جواله می رود از ره مرو به زینت دنیا کز این…
هوای جام صبوح و می شبانه مکن – صائب تبریزی
هوای جام صبوح و می شبانه مکن دل چو کعبه خود را شرابخانه مکن دو تیغ را نکشد یک نیام در آغوش برون نرفته ز…
نو بهارو می معشوقه و جام است اینجا – خوشحال خان ختک
نو بهارو می معشوقه و جام است اینجا زهد و پرهیزو درع را چه مقام است اینجا قصه کوتاه که در مذهب ما ای صوفی…
که زه نه وای عشق به تالره بلل څوک – خوشحال خان ختک
که زه نه وای عشق به تالره بلل څوک په پالنګ به دې دا هسې درختل څوک واړه عشق دی چې يې سر راته ګياه…
ما د ښكلــيــــــــو ننــــــداره كړه ، زاهــــد ننگ كړ – خوشحال خان ختک
ما د ښكلــيــــــــو ننــــــداره كړه ، زاهــــد ننگ كړ ښه خو دا چې خداى دى هم زمــــــــا په رنـگ كړ هغه وخت چې را په…
مرد هغه چې همت ناک، برکت ناک – خوشحال خان ختک
مرد هغه چې همت ناک، برکت ناک له عالمه سره خوږ په زيست و ژواک مخ يې مخ، قول يې قول، عهد يې عهد نه…
لبت از آب حیوان آب برده – خوشحال خان ختک
لبت از آب حیوان آب برده رخت نور از رخ مهتاب برده ندانم در دوچشم او چه جادوست; که از چشمان عاشق خواب برده; به…
لاله در موسم بهار بود; – خوشحال خان ختک
لاله در موسم بهار بود; عیش با روی ګلعزار با رخ و زلف او سرو در شب و روز روزګار بود; آهوی چشم تو چه;…
که مسجد ګورې که دیر – خوشحال خان ختک
که مسجد ګورې که دیر واړه دیو دی نه شته ; یو می بیا موندپه هر څه کښې چه می وکړه د زړه سیر هغه…
چې مې وليدې دا تورې سترګې ستا – خوشحال خان ختک
چې مې وليدې دا تورې سترګې ستا زه به نه کړم هېرې نورې سترګې ستا يا د باز يا د طاوس يا د شاهين دي…
عجايب سينګار يې وکړ بيا بلا کا – خوشحال خان ختک
عجايب سينګار يې وکړ بيا بلا کا د چشمانو په کاته د زړونو غلا کا معشوقې ته چې يې هومره حُسن ورکړ دا په دا…
زه چې هسې په تعجيــــل او په شتــــاب ځم – خوشحال خان ختک
زه چې هسې په تعجيــــل او په شتــــاب ځم خرابات لره په هيلــــــــه د شـــــــــــــراب ځم د ساقي د لاسه مــــــــى چې تتــــــــاول كړم بيا…
زه هم چېرې فرزانه وم، فرزانه يم لا تر اوسه – خوشحال خان ختک
زه هم چېرې فرزانه وم، فرزانه يم لا تر اوسه تل بېخوده دېوانه وم، دېوانه يم لا تر اوسه جدايي نشته وصال دی، ځنې بعد…
بيا رباب د مغني ښه سرايت کا – خوشحال خان ختک
بيا رباب د مغني ښه سرايت کا په نغمه کې نوی نوی حکايت کا شېخ دې کونج د صومعې زه به ګلګشت کړم د بهار…
څو په باغ کې لا يو ګل د نوبهار شته – خوشحال خان ختک
څو په باغ کې لا يو ګل د نوبهار شته د بلبلو، د توتيانو پرې چغار شته نن دې غم له مانه ځان ساتي که…
ستا د عشق له مینو ډک شول ځیګرونه – احمد شاه ابدالی
ستا د عشق له مینو ډک شول ځیګرونه ستا په لاره کې بایلي ځلمي سرونه تاته راشمه زړګی زما فارغ شي بې له تا مې…
نن بیا هسې د ګلزار په ننداره ځم – احمد شاه ابدالی
نن بیا هسې د ګلزار په ننداره ځم چې له یاره سره خوښ هم کناره ځم چې بر کړی مې خدای لاس په رقیبانو ترو…
که ظاهر یم تر تا مشر – احمد شاه ابدالی
که ظاهر یم تر تا مشر یا له تا مې ډیر ولس دی که جګړی مې بر لاس لاندې یا ملت زما په وس دی…
قافله د عشق راغلی له کوم خوا ده – احمد شاه ابدالی
قافله د عشق راغلی له کوم خوا ده پر زړګي باندې مې شته که څه غوغا ده ټوله یو دي که غلجي که اودالي دي…
تخت و تاج دی مبارک شه – احمد شاه ابدالی
تخت و تاج دی مبارک شه د پښتون ټبر زلمیه دا ملت دی پر تا لوړ شي پر غلیم شوی بریالیه ستر واکمن شوې د…
خدای دی وکي چې دوا شي – احمد شاه ابدالی
خدای دی وکي چې دوا شي ما هم دی غوښت دی دپاره چې خدمت د قام وطن کړي ځان کړي خوار په دغه لاره د…
ارغنداو د غرو لمنې – احمد شاه ابدالی
ارغنداو د غرو لمنې د غاټول په ګلو سرې شوې د دامان هوسۍ دي مستې زرغونې ورته دری شوې د باغو ونې ویښیږي د بلبلو…
زه هر ګوره نن د لوړو په حصار ځم – احمد شاه ابدالی
زه هر ګوره نن د لوړو په حصار ځم مثل نه لرم هیچیرې چې په شمار ځم که مې خپله بلندي موجوده نه وي لکه…
بست به شي آباد له سره – احمد شاه ابدالی
بست به شي آباد له سره بیا به جوړې کنډوالی شي هرې خواته به روانی د سرو اوښو قافلی شي په څپو به هلمند راشي…
د لوی خدای دا اراده وه – احمد شاه ابدالی
د لوی خدای دا اراده وه چې زه مشر کړمه ستاسو له همدغه مرسته غواړم غوښت مې دی په دواړو لاسو چې پښتون بیا را…
