قصیده بتا تا زار چون تو دلبرستم بتن عود و بسینه مجمرستم اگر جز مهر تو اندر دلم بی به هفتاد و دو ملت کافرستم اگر روزی دو صد بارت بوینم همی مشتاق بار دیگرستم فراق لاله رویان سوته دیلم وز ایشان در رگ جان نشترستم منم آن شاخه بر نخل محبت که حسرت سایه و محنت برستم ه کار آخرت کردم نه دنیا یکی بی سایه نخل ب... »
غزل دلا در عشق تو صد دفترستم که صد دفتر ز کونین ازبرستم منم آن بلبل گل ناشکفته که آذر در ته خاکسترستم دلم سوجه ز غصه وربریجه جفای دوست را خواهان ترستم مو آن عودم میان آتشستان که این نه آسمانها مجمرستم شد از نیل غم و ماتم دلم خون بچهره خوشتر از نیلوفرستم درین آلاله در کویش چو گلخن بداغ دل چو سوزان اخ... »
هغو بیاموند سعادت په دا دنیا چې یې وکړ قناعت په دا دنیا نه ملکونه د سلېمان په هزار کاله نه یوه ګړۍ طاعت په دا دنیا یو نفس د خدای په یادو اولی تر دی نه د درست جهان دولت په دا دنیا په دنیا کې لوټ هغو عالمو وکړ چې وکړ عبادت په دا دنیا که نعمت دی، خو طاعت او عبادت دی ګڼه نشته بل نعمت په دا دنیا که محنت،... »
ښه ده ښه ده دا دنیا چې توښه ده د عقبا مذمت د دنیا مه کړه واوره پند کړه دا وینا د دنیا په بازار کېږي د هغه جهان سودا په دنیا کې ډېر حکمت دی پرې پوهېږي حکماء که تر سر یې صدقه کړې رفع دفع کړي بلا که غلیم لره یې ورکړې غلیم دوست کا په هوا که په اور باندې یې کېږدې بوی د عودو کړي پیدا که یې توی کړې په صحرا... »
که نظر پـــــه مـــــاتـــــــو گوډو د روزگار کړې هومره نه دی چې حســاب يا به یې شمار کړې په هر غم کې خــــامــــــوش اوسه او که نه وي د بدخواه خاطر به ښـــــــاد دوست به آزار کړې صبر ونيسه په مــــخ کــــې مُــــــــراد غــــــواړه په تلوار به هېڅ ونکړې کـــــــه تــــــــلوار کړې رضا پاسله قضا تــ... »
که صورت د محمد نه وی پيدا پيدا کړې به خدای نه وی دا دنيا کل جهان د محمد په مخ پيدا شو محمد دی د تمام جهان ابا نبوت په محمد باندې تمام شو نشته پس له محمده انبيا نور هاله د محمد وه په جهان کې چې بوی نه وه د ادم او د هوا په صورت کې آخرين دی پيدا شوی په مانا کې اولين دی تر هرچا خدای يې مه ګڼه بېشکه چې ب... »
کـــه صـــورت د مــــحمـــد نـــه وى پــيـــدا پــيــدا کـــړى بـــه خــداى نـــه وه دا دنيــا کـــل جــهــان د مــحــمــد په مـخ پيـدا شو مـــحـــمــــد دى د تــــمـــام جـــهــــان آبـــــــا نـــبــوت پـه مــحــمــد بــانــدى تـمـام شــو نـــشــتـــه پـــس لـــه مـــحـــمـــده انـــبـــيــــا نــ... »
ګوره هسې کردګار دے رب زما چې صاحب دکل اختيار دے رب زما همګى بزرګواران چې څوک ئې وائى ترهمه ؤ بزرګواردے رب زما نه ئې هيڅ حاجت په چاباندې موقوف دے نه دهيچا منت بار دے رب زما خوائنده دنانويسو صحيفودے داننده دهراسرار دے رب زما هسې نه چې واحدى ئې ده له عجزه په واحد وجود بسيار دے رب زما څه حاجت دے چې ئې ب... »
سپين مخونـــــــه تور کودي شي په پيرۍ کې سم قدونه کوږ لـــــــــرگـــــي شي په پيرۍ کې لکه شمع د سحــــــر آفــــــــــــتاب د ژمــــــــــي هم بې تاب و هم زېړی شي پـــــــــه پـــيرۍکې يو طرف ته یې سر رېږدي بل خــــــوادرومــــي خپل صورت تمام پردی شي پـــه پـــــيرۍکې مړ لا ښه وي پس له مرگه بيا ژون... »
چي مـــــدام د بـــــــل و عيبو تـــــــه نــــــظر کړې خــــدای د خپـــــله عيبــــــــــــه ولي بې خبر کړې کــــه يــــــوه جـــــــودانه عيب وينې په بل کښي هغه يو جودانه عيب به يې لـــــوی غــــــر کړې کـــــــه دي خپـــــله ګنـــــــاه لــــــــويه لکه غر وي پـــــه حيــــــله حيـــــله بـــــه ... »
راشه مه کوه له جا سره جفا لږ ژوندون دی ضایع کېږي بې وفا په دنیا کې هیڅوک نه دي پاتې شوي واړه تلوني دي که نن دي که سبا دا یاران چې نن و تا وته جلوه کا په دوه ورځې پس به واړه شي فنا که دیدن د دوی دې خوښ وي ورته ګوره چې فنا شي، بیا به کله شي پیدا د خزان پاڼه چې بېله شي له خاښه په حکمت به یې پیوند نه کا... »
خوی که په دا شان وي دل ازار ستا څه ښادي به کاندي طلبګار ســــتا حيف چې اورېدی شي ليدی نشي حسن لطافت دې پريوار ستا بيا دوباره نه ګوري وبل ته هر چا چې ليدلی دې رخسار ستا خدای زده چې ته يار د کوم يوه يې هر طرف ياران دي صد هزار ستا ځای د پښو ايښودو مونده نشي هومره عاشقان دي په دربار ستا بل هسې نه وي که ... »
دنيا د سور د پاره غمګين مه شه غم د دين او د ايمان که بې دين مه شه هر ګره ګره کشا لرې کم بخته نا اميد له خدايه غوټه جبين مه شه ډير خفت دې دارنده چه خوشه چين شه څو د اب و دانه شته دانه چين مه شه هر مارغه چه د بل غوښه خورۍ مردار دې لکه زاڼړه ځان حلال که شاهين مه شه د زرې په څير افتاب په طلب ګرځه لکه تي... »
چې له تاسره په سر کاندي سودا بل به نه وي هسې ما غوندې شيدا نه به ما غوندې شيدا وي په جهان کې نه به تا غوندې دلبر شي بل پيدا ما په صبر تا په جور او جفا وکړه ولې نشي د ژړا په ځای خندا بې دا ستا له مخه کون دی که مکان دی ښه توښه مې نه په دا شي نه په دا جدايي به دې هيڅ رنګ قبوله نکړم څو مې نه وي روح کالب... »