سقای بلخی

سقای بلخی

اسمش بهرام است شخص پارسا منش بوده اکثراً به سیر و سیاحت میپرداخت. مدتها در گورستان حضرت آدم علیه السلام به مجاروت پرداخت و بالاخره در سال 970 هجری قمری اجل را لبیک گفته جان را به جاندار عالم تسلیم کرد. دیوانی دراد متجاوز از سی هزار بیت که بسا حقائق و دقائق را در آن درج نموده است. بیت ذیل از طبع این شاعر بلخی است.

نشاط زندگانی با غم مردن نمی ارزد
حیات خضر اگر خواهی بجان کندن نمی ارزد
بعشرت گر نشینی سالها در بستر راحت
بخشت زیر پهلو در لحد خفتن نمی ارزد
بعلم و فضل اگر علامه عالم شوی ایدل
بیکحرف از خط اعمال خود خواندن نمی ارزد
اگر پشت فلک از بار طاعات تو خم گردد
بمیزان حساب آخر بسنجیدن نمی ارزد
بجنت گر نباشد وعده دیدارش ای سقا
تمام حور و غلمانش بیکدیدن نمی ارزد