حلاوت کلام
شیرینی در زبان تو قــــند و عـــــسل بوَد
شهـــد از زبانِ پُر شکـــــرت بی بَدل بوِد
آهـــنگ خنده هــــای تو چنگی به دل زند
زیبایی هــــای غنــچه لــــبت بی مَثَل بوَد
هـــــر چند در فراق تو خون گریه میکـنم
هــر مشکـــلم زخنده یی تو دانی حل شده
والله که آن صدای خوشت ساز زندگـیست
مــــــــرگم بدون قــــربت ِ تو بی اجل بوَد
نتوانمــــی بیان بکنم حــــــالِ زارِ خویش
گویی فغان و گریه یی من بی محــــل بود
رفتی تو از کنار و مـــــرا دل پریده رفت
سختی به قلبِ سنگ ِ تو گــــویی جَبَل بود
بی تو هـــــــــــزار بار بمیرم به حالِ زار
هــــــــر لحظه این نفس به گمانِ اجل بوِد
روزی اگر بهـــــــارِ وصالت خجسته شد
گل هـــــــای نا شگفته یی تو بی خلل بود
رنگین ترانه هایِ (همایون) زعشق تست
بنگر که شعر عاشقــــانۀ او هم غزل بود
سید همایون شاه (عالمی)
8 نوامبر 2013 م
کابل – افغانستان
